يك سال گذشت هر چه كردم ديدي و هر چه بخشيدي و عفو كردي نديدم. هراسان شدم پناهم دادي ، بيمار شدم شفايم دادي . آرامش و امنيت كه رسيد ، طبيب و پناه را از يادم بردم. يك سال گذشت و چهار فصل و دوازده ماه و سيصد و شصت و شش روز گذشت. چگونه است كه رهايم نميكني؟ چگونه است كه هر گز ، هرگز از تو نااميد نميگردم ؟ آواي ملكوتي يا مقلب القلوب والابصار مي آيد . تو مرا ميخواني كه بخوانمت ؟ اين منم با حسرت سال هاي رفته يا مدبر الليل و النهار.
اين منم با هزاران اميد به سال هاي پيش رو يا محول الحول و الاحوال . بندگي ام را بپذير، التماس مرا بشنو ، حول حالنا الي احسن الحال
با آرزوی سعادت سلامت و شادکامی
ارسالی کننده: مریم مداحی
