وقایع نامۀ آربلا

وقایع نامۀ آربلا یا تذکرۀ اربیل نام کتابی کهن از مؤلفی ناشناس است که موضوع آن سرگذشت اسقف ها و مطران های اربیل (دیار بکر)، در فاصلۀ سالهای ۱۰۴ تا حدود ۵۵۰ میلادی است، اما چون اربیل در آن زمان بین دولت های ایران و روم دست به دست می گشت، و البته بیشتر دست ایرانیان بود، بخش هایی از تاریخ ایران را هم در بر دارد، و خواننده را تا حدی با رفتار پادشاهان اشکانی و ساسانی با پیروان ادیان مختلف آشنا می کند

به لحاظ تاریخی کتاب به دورۀ اشکانی و ساسانی تعلق دارد و ملاک اصلی نویسنده برای داوری دربارۀ اشخاص و سنجش نیک و بد آنان، تعلق خاطر به دین حضرت عیسی است. هر کس در این دین است به راه خدا و حق می رود و هرکس نیست، کافر و گمراه است و در راه باطل گام گذاشته است. مثلا دربارۀ پیروز، شاه ساسانی می نویسد این پادشاه خود هر آینه از کافران بود، اما تا زنده بود دستگیری مسیحیان می کرد

براي مطالعه مطلب كامل اينجا را كليك كنيد